عقد نکاح یا همان پیمان زناشویی عبارت است توافق بین زن و مرد با قوانین خاص و توافقات برای شروع یک زندگی مشترک.
در فرهنگ های مختلف برای انعقاد این پیمان کلماتی را ادا میکنند و ان را می پذیرند.
طبق ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی ایران، همین که نکاح بهطور صحیح واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود، و حقوق و تکالیف زوجین از قبیل، مهر، نفقه، حسن برخورد و معاشرت و تمکین در مقابل یکدیگر برقرار میشود.
شروط ضمن عقد
طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی زوجین در هنگام عقد می توانند هر شروطی را قبول کنند و در عقد نامه درج کنند.
به شرط انکه شرایط ذکر شده توسط قانون گذار رعایت گردد. و در شرایط مطرح شده در عقد نامه شرطی نباشد که منجر به ضرر زن یا مرد شود.
در صورتی که یکی از زوجین شروط قانونی ذکر شده در عقدنامه را رعایت نکند, و یا شرایط زندگی را برای فرد دیگر سخت کند میتواند شکایت کند.
ان فرد با نظر خواهی و راهنمایی های یک وکیل پایه یک دادگستری میتواند شکایت خود را مطرح کند. و از دادگاه خواستار گرفتن حق و رسیدگی شود.
قاضی پرونده بعد از بررسی و اثبات سخنان شاکی اقدام به صدور حکم میکند.
شروط باطل و صحیح از نگاه وکیل پایه یک
مورد اول
امروزه در عقدنامه ها دو شرط وجود دارد. این دو شرط با نام های الف و ب نگاشته شده اند. در مورد الف ذکر شده است ، در صورتی که طلاق بر طبق توافق زوجین صورت نپذیرد و زوجه از طلاق خود راضی نباشد،
مرد موظف است تا نیمی از تمام دارایی اعم از وجه ، ملک و یا هر مورد دیگری که در زمان نکاح با زوجه بدست آورده است را به نام او کند.
یا اینکه معادل نیمی از تمام اموال را بر طبق نظر مقام قضایی به صورت بلا عوض به نام زوجه کند.
در مورد ب نیز مجموعه شروط دوازده گانه ای آمده است
این شروط با مطالعه زوجین امضاء می شود و مورد تایید آن ها قرار می گیرد. اما بهتر است بدانید که امضای این دوازده شرط و تایید آن ها موجب نمی شود تا زوجه بتواند به راحتی و سرعت از شوهر خود طلاق بگیرد. برای اینکه بتوان فقط یکی از این شروط را به تایید مقام قضایی مبنی بر نقض آن توسط شوهر برسانید نیاز است تا از یک وکیل باتجربه بهره ببرید.
در موارد بسیاری زمان رسیدگی به پرونده بسیار طولانی می شود و در آخر نیز زوجه برای اینکه بتواند طلاق خود را بگیرد دیده شده است که از مهریه خود می گذرد.
پس امضای این شروط دوازده گانه شرایطی برای زوجه ایجاد نمی کند که بتواند به راحتی و آسودگی از شوهر خویش طلاق بگیرد.
مورد دوم
یکی از راه هایی که زوجه بتواند با سرعت و راحت تر از از شوهر خود جدا شود, تنظیم وکالت نامه بلاعزل در طلاق است.
برای تنظیم وکالت در طلاق لازم است تا به یک دفتر اسناد رسمی مراجعه شود و در آن زوجین اقدام به امضای این وکالت نامه به صورت بلاعزل نمایند.
مورد سوم
برطبق نظر وکیل خانواده و با استناد به قانون، در مورد ازدواج موقت این امکان برای زوجین وجود دارد تا با تنظیم شرط، مرد این وکالت را به همسر خویش بدهد که پیش از رسیدن زمان پایان صیغه اقدام به جدایی از شوهر خویش نماید.
مورد چهارم
به موجب قانون و از دیدگاه وکیل پایه یک خانواده این امکان برای زوجه وجود ندارد تا در قسمت شروط ضمن عقد ذکر کنند که مرد حق ازدواج مجدد را با شخص دیگری ندارد.
در صورت نوشته شدن این مورد در شروط ضمن عقد ، این شرط باطل خواهد شد.
مورد پنجم
طبق نظر وکیل خانواده برای افرادی که حقوقی همچون انتخاب مسکن، محل سکونت ، شاغل بودن زن ، اجازه تحصیل و مواردی از این دست برای زوجه مورد اهمیت است،
لازم خواهد بود آن ها را به صورت کامل در شروط ضمن عقد ذکر نمایند و مورد تایید قرار دهند تا در زندگی خویش دچار سختی و برخی مشکلات نگردند.
مورد ششم
بسیاری افراد بر این باور هستند که اگر در عقدنامه اجازه خروج از کشور برای زوجه ذکر شود دیگر شوهر توانایی جلوگیری از خروج زوجه را ندارد.
اما بهتر است بدانید صرف نوشته شدن شرط اجازه خروج از کشور در شروط ضمن عقد الزامی نیست.
زوجه برای آنکه به طور کامل از این حق بهره مند شود لازم است تا به دفاتر اسناد رسمی با شوهر خویش مراجعه کند.
و اجازه نامه خویش را زیر نظر یک وکیل باتجربه تنظیم نماید تا در این رابطه با مشکلی مواجه نشود.